Niniejsza strona internetowa zawiera informacje, które są poparte dokumentami zdjęć i tekstów i dotyczą faktów i dokonań w rozwoju Duchowej Adopcji, co w sumie czyni ten zapis wiarygodnym źródłem wiedzy o jej posłannictwie. Dobrze się stało, że, zawdzięczając Bożej Opatrzności i opiece Matki Bożej, przedsięwzięcie to podjął i rozwinął człowiek, który sam doświadczył zagrożeń życia w miejscu masowej zagłady, żeby na końcówce swojego życia dawać świadectwo, i w ramach nieustającego dziękczynienia, pobudzać i rozwijać dobre dzieła, które bronią ludzkiego życia i temu życiu służą.
Wszystko zaczęło się od wypełniania, corocznym pielgrzymowaniem do Sanktuarium Matki Bożej na Jasnej Górze w Częstochowie, ślubowania, złożonego w obliczu śmierci. A gdy w jego życiu zakończył się okres aktywności zawodowej i zaspakajania materialnych potrzeb rodziny, w sędziwym już wieku podjął obowiązki posłannictwa opisane w rozdziale "dokumenty zrealizowanych przedsięwzięć".
W latach 1993-2001 posłannictwo Duchowej adopcji przeżywało okres swego wspaniałego rozkwitu i burzliwego rozprzestrzeniania w Polsce i poza jej granicami.
Duchowa adopcja została zakorzeniona i utrwalona w liturgii stałych terminów przyrzeczeń adopcyjnych w wielu parafiach rzymsko-katolickich w Polsce, ale również w niektórych seminariach duchownych.
Powstała również kadra kilkuset animatorów i krzewicieli, która nie tylko obsługuje animację Duchowej Adopcji we własnych parafiach, ale również podejmuje działalność w rozkrzewianiu idei na sąsiednie parafie, jak również rozkrzewienia inicjatywy w szkołach typu licealnego, w więzieniach itd.
Jednak niestety, mimo długotrwałych starań ze strony Gdańskiego Ośrodka Informacji, nie udało się przywrócić oraz prawnie zalegalizować Ruchu Krzewienia Duchowej Adopcji, ani zarejestrować hasła "Duchowej Adopcji" w Słowniku Języka Polskiego. Dopiero w 2007 r. zapisany został w encyklopedii internetowej, w tzw. Wikipedii, poprawny i wiarygodny tekst hasła pt. "Duchowa Adopcja z Wikipedii".
Otwartymi do zrealizowania i oczekującymi na wiarygodnego i skutecznego krzewiciela, pozostają następujące przedsięwzięcia:
1. Objęcie opieką kapłańską posłannictwa Duchowej Adopcji przez Diecezjalne Duszpasterstwa Rodzin w poszczególnych diecezjach w Polsce (w nawiązaniu do gdyńskiej ogólnopolskiej sesji konsultacyjnej z 1993 roku z inspiracji Episkopatu Polski)
2. Uprawomocnienie Ruchu Krzewienia Duchowej Adopcji w prawnym zamocowaniu Kodeksu Prawa Kanonicznego
3. Przejęcie agend Gdańskiego Ośrodka Informacji przez uprawomocniony ruch (z powodu sędziwego wieku osoby prowadzącej ten ośrodek) i kontynuacja jego działalności, z uwzględnieniem zasad i dokonań zawartych na niniejszej stronie internetowej.
4. Rozgałęzienie (rozkrzewienie) Duchowej Adopcji w następujących strukturach:
a/ w przyparafialnych ośrodkach poradnictwa rodzinnego i przedmałżeńskiego, w skali całego kraju, jako uzupełnienie ich programów edukacyjnych
b/ w ostatnich klasach szkół podstawowych, w gimnazjach i liceach, jako uzupełnienie programu edukacyjnego lekcji katechezy (z możliwością zakładania kół obrońców życia i Duchowej Adopcji)
c/ w ośrodkach służby zdrowia, poradniach ginekologicznych, klinikach itp. oraz w aptekach - w propagowaniu wartości chrześcijańskich "cywilizacji życia" wyrażone na plakatach, ulotkach, w wygłaszanych referatach - w celu uwrażliwienia sumień osób, które są sprawcami aborcji, w celu zaniechania praktyk aborcyjnych oraz namawiania do podejmowania D.A.
Wzorcem do naśladowania, jest przedsiębiorczość w kształtowaniu pozytywnych wartości w życiu jednostek i społeczeństw - realizowana przez oo. Salezjanów służba posłannicza w skali całego świata.
Do serc i umysłów drogich zwolenników Duchowej Adopcji, do animatorów i krzewicieli, zwracamy się z gorącym apelem o kontynuację chwalebnego dzieła, o:
• zgłaszanie nowych inicjatyw i przedsięwzięć z wykorzystaniem Duchowej Adopcji
(pod warunkiem nienaruszania zasad ideowych D.A.),
• zgłaszanie kościołów praktykujących Duchową Adopcję w stałych terminach przyrzeczeń.
