Zorganizowana w Gdyni 12-13 listopada 1993 roku pod patronatem Episkopatu Polski ogólnopolska sesja konsultacyjna dla upowszechnienia Duchowej Adopcji, poprzez fakt takiego patronatu, nadała wysoką rangę nowej mało znanej inicjatywie i rozgłosiła ją w diecezjach katolickich całej Polski.

W zamyśle organizatorów sesji konsultacyjnej istniała ciągle niezaspokojona potrzeba jak najszerszego rozkrzewiania tak ważnej i potrzebnej inicjatywy, rokującej ponadto nadzieje dużej społecznej popularności.

Za najpilniejszą potrzebę rozkrzewiania idei, organizatorzy ci uznali uruchomienie w Gdańsku Ośrodka Informacji Krzewienia Duchowej Adopcji, służącego informacją na wszystkie tematy związane z nową inicjatywą oraz powołanie struktury w postaci kościelnego ruchu, którego zadaniem byłaby promocja, inicjowanie i rozbudzanie idei Duchowej Adopcji w strukturach parafialnych (ruchach i poradnictwie), w diecezjach, w zakonach, seminariach duchownych, w szkołach, na pielgrzymkach do sanktuariów Matki Bożej.

Za tym miały pójść dalsze przedsięwzięcia: ustanowienie centrum Duchowej Adopcji na Jasnej Górze, przygotowanie kadry animatorów i krzewicieli, wprowadzenie w jak najliczniejszych parafiach w Polsce stałych terminów przyrzeczeń adopcyjnych.

Współorganizator sesji konsultacyjnej Zdzisław Arkuszyński zwrócił się pismem z dnia 2 grudnia 1993 r. do opiekuna wspólnoty Duchowej Adopcji przy kościele Ducha Św. w Warszawie z prośbą o powołanie przy tymże kościele Ruchu Krzewienia Duchowej Adopcji. Na list nie otrzymał odpowiedzi, więc po 2 tygodniach udał się do Warszawy, żeby zorientować się co do stanowiska w sprawie ze strony osób, które tę inicjatywę w Polsce po raz pierwszy wdrożyli.

Rezultatem wizyty było powołanie przez przeora oo. Paulinów przy kościele Ducha Św. o. Stanisława Jarosza, Ruchu Krzewienia Duchowej Adopcji z siedzibą przy kościele Ducha Św. ul. Długa 3 w Warszawie, jego moderatora o. Sebastiana Mateckiego oraz zarządu Ruchu w składzie: prezes Zdzisław Arkuszyński, vice prezes Wiesława Kowalska II vice prezes Jerzy Marian Zieliński, członkowie Eliza Pyrkosz i Teresa Wiszowata.

Jednym z pierwszych przedsięwzięć zarządu Ruchu było wydanie przewodnika dla animatorów Duchowej Adopcji, oraz propagowanie inicjatywy Duchowej Adopcji w rozgłośni "sw. Józefa" i "Radia Maryja". Dla przeprowadzania przyrzeczeń w licznych kościołach parafialnych w Polsce konieczny był z prawdziwego zdarzenia podręcznik-informator dla animatorów Duchowej Adopcji, który wraz z zapasem wzorów druków służących przeprowadzaniu przyrzeczeń, został wydany przez zaprzyjaźnioną instytucję HLI-Europa Gdańsk.

Efektem sesji konsultacyjnej było uruchomienie Gdańskiego Ośrodka Informacji oraz powołanie Ruchu Krzewienia Duchowej Adopcji, co rozbudziło aktywność niektórych osób, które dotychczas nie doceniały wartości nowej inicjatywy. Osoby te bardzo pomogły w rozkrzewianiu inicjatywy.

W odpowiedzi na list Zdzisława Arkuszyńskiego z 2 grudnia 1993 r., przy kościele Ducha Św. w Warszawie, którego przeorem był o. Stanisław Jarosz powołany został wymieniony w tytule Ruch służący rozpowszechnianiu tego dzieła. Na moderatora Ruchu wyznaczony został o. Sebasian Matecki, a po jego odejściu do Krakowa, czynności moderatora przejął o. Stanisław Jarosz.

_________________________________

Dokument 7/1
List Zdzisława Arkuszyńskiego do o. Mateckiego w sprawie powołania Ruchu Krzewienia Duchowej Adopcji.

Dokument 7/2
Zdjęcie składu zarządu Ruchu. Na zdjęciu brak członka zarządu Elizy Pyrkosz.
Na zdjęciu od lewej: Teresa Wiszowata, Zdzisław Arkuszyński, o. Sebasian Matecki, Jerzy Zieliński i Wiesława Kowalska.

Dokument 7/3a-c
Pierwsza instrukcja dla animatorów Duchowej Adopcji, posiadająca załączoniki do praktycznego przeprowadzania przyrzeczeń adopcyjnych.